Charles LeClerc – Geboren in het mediterrane idyllische Monaco, arriveerde Leclerc in de F1 op een golf van verwachtingen.
Praktisch onverslaanbaar op weg naar de GP3- en Formule 2-kronen, toonde hij een verblindend scala aan vaardigheden van brandende pole positions, commandeerde overwinningen – zelfs toen zijn auto twee keer in brand vloog op Silverstone – tot een vermogen om zijn weg door het veld te banen. Het winnen van opeenvolgende kampioenschappen leerde Leclerc ook hoe hij met druk om moest gaan, een andere nuttige tool in de grote vijver van de Formule 1-races.
In 2018 stapte Leclerc over naar de F1 en toonde hij flitsen van ballistische snelheid op zaterdag en racede hij briljant op zondag, waarbij hij zijn Sauber voorbij zijn grenzen trok – en zichzelf een racestoeltje bij Ferrari voor 2019 bezorgde, in de schoenen van de laatste wereldkampioen van Scuderia, Kimi Raikkonen.
Daar gooide hij meteen de knuppel in het hoenderhok, zonder angst om wiel-aan-wiel te gaan met de gevestigde nummer één, Sebastian Vettel. Een eerste F1-overwinning in Spa werd gevolgd door nog een een week later op het heilige thuisgrond van Ferrari, Monza. De tifosi hadden een nieuwe held gevonden – die vervolgens de eerste man werd die in een seizoen bij Scuderia meer punten scoorde dan Vettel, een prestatie die hij het volgende jaar op verpletterende wijze herhaalde.
De seizoenen van 2020 en ’21 brachten weinig op voor Ferrari, maar Leclerc behield zijn vastberadenheid om in 2022 een echte titelkandidaat te worden. Met drie overwinningen, 11 podiumplaatsen en negen pole positions was hij de enige man die consequent de strijd kon aangaan met kampioen Max Verstappen.
Buiten de auto is Leclerc bescheiden en bedachtzaam – maar dan is hij op zijn eigen zeer persoonlijke missie. Dit opwindende jonge talent racet voor zijn overleden vader Herve en zijn vriend en mentor Jules Bianchi, de F1-coureur die in 2015 overleed.
Op basis van het bewijs tot nu toe maakt hij beiden trots.
